Acıyı ne kadar hızlı hissediyoruz? Çalışma önceki kavramları altüst ediyor
Yeni araştırmalar, insanların, diğer memelilerden farklı olarak, ağrıyı dokunmadan daha yavaş işledikleri şeklindeki yaygın görüşü altüst ediyor. Bulgular, ağrının tanı ve tedavisi için önemli etkilere sahip olabilir.
Şimdiye kadar, bilimsel fikir birliği, insanlarda beyne dokunmayı "ileten" sinir sinyallerinin acıyı iletenlerden daha hızlı olduğu şeklindeydi.
Araştırmacılar, hızdaki bu farkın, dokunma sinyallerinin sinirlerin etrafında koruyucu bir kılıf oluşturan yalıtkan lipit tabakası olan kalın bir miyelin tabakasıyla sinirler boyunca hareket etmesinden kaynaklandığına inanıyordu. Miyelin, sinirlerin sinyalleri daha hızlı iletmesine yardımcı olur.
Aksine, ağrı sinyalleri ya hiç miyelini olmayan ya da çok ince bir tabakaya sahip olan sinirlerden geçer.
Diğer memeliler, ağrı sinyallerini olabildiğince hızlı iletmek için ultra hızlı nosiseptörlere (zarar veren veya potansiyel olarak zarar veren uyaranları algılayan reseptörler), yani kalın bir miyelin tabakasına sahip afferent nöronlara sahiptir. Fakat aynı şey insanlar için de geçerli mi?
İsveç'teki Linköping Üniversitesi'nde Klinik ve Deneysel Tıp Bölümü ve Sosyal ve Duygusal Sinirbilim Merkezi'nde baş araştırma mühendisi olan Saad Nagi, kısa süre önce bu soruyu cevaplamak isteyen bir araştırmacı ekibine liderlik etti.
Nagi, "Acıyı hissetme yeteneği hayatta kalmamız için hayati önem taşıyor," diye açıklıyor, "öyleyse neden ağrı sinyal sistemimiz dokunma için kullanılan sistemden çok daha yavaş ve olabileceğinden çok daha yavaş olsun?"
Bunu öğrenmek için bilim adamları, "kasa ve cilde giden periferik sinirlerden" gelen sinir trafiğini görselleştirmelerine ve takip etmelerine olanak tanıyan mikronörografi adı verilen bir teknik uyguladılar.
Nagi ve ekibi bu tekniği 100 sağlıklı çalışma katılımcısına uyguladı ve bulguları dergide yayınladı. Bilim Gelişmeleri.
Ağrı, dokunma kadar hızlı hareket eder
Mikronörografi veya "tek birim aksonal kayıtlar" tekniği, araştırmacıların tek bir nöronun sinir liflerindeki ağrı ve dokunma sinyallerini izlemesini sağladı.
Nagi ve ekibi, sinyalleri dokunma kadar hızlı taşıyan ama aynı zamanda nosiseptörler gibi davranan nöronları aradılar.
Çalışma, kalın miyelin kaplamalı nöronların% 12'sinin nosiseptörlerle aynı özelliklere sahip olduğunu ortaya çıkardı, çünkü bunlar kaba fırça darbesi veya çimdikleme gibi "zararlı uyaranları" tespit edip iletebiliyorlardı.
Ağrı reseptörleri ve araştırmacıların yumuşak fırça darbeleriyle test ettikleri bu nöronlar da yumuşak dokunuşa tepki vermedi. Son olarak, bu sinir hücreleri, dokunmaya duyarlı nöronlar kadar hızlı bir şekilde ağrı sinyalleri ilettiler.
Araştırmacılar, bu süper hızlı sinir hücrelerinin işlevinin gerçekten de ağrıyı iletmek olduğunu kontrol etmek için, tek tek sinir hücrelerini hedef alan kısa, hassas elektrik patlamaları uygulamak için ölçüm elektrotları kullandılar. Sonuç olarak, çalışma katılımcıları keskin iğne batma hissi hissettiklerini bildirdi.
Nagi, "Tek bir sinir hücresini aktive ettiğimizde, ağrı algısına neden oldu, bu nedenle bu sinir hücrelerinin beyindeki ağrı merkezlerine bağlı olduğu sonucuna vardık" diyor.
"Kalın miyelinli sinir liflerinin mekanik bir nedeni olduğunda ağrı deneyimine katkıda bulunduğu aşikar hale geliyor. Elde ettiğimiz sonuçlar, dokunma sinyali için hızlı bir sistemin ve ağrıyı bildirmek için daha yavaş bir sistemin ders kitabındaki açıklamasına meydan okuyor. Ağrının dokunma kadar hızlı belirtilebileceğini öneriyoruz. "
Saad Nagi
Nagi ve meslektaşları ayrıca, kalın miyelinli sinir hücrelerini kaybetmelerine neden olan ancak ince miyelinli sinir hücrelerini etkilemeyen sinir hasarı yaşayan kişileri de inceledi. Hasarın bir sonucu olarak, bu katılımcılar hafif bir dokunuş hissedemezler.
Nagi’nin ekibi, miyelinli sinir liflerini kaybetmenin yeni keşfedilen süper hızlı nosiseptör ağını da etkileyeceğini varsaydı. Araştırmacılar, bu bireylerin mekanik ağrı yaşayamadıklarını buldular.
Bilim adamlarını açıklayan bulgular, doktorların ağrıyla ilgili durumları teşhis etmesine ve bu semptomu yaşayan insanlara daha iyi bakım sağlamasına yardımcı olabilir.
